Slaap is het toegeven aan zwaarte, de overgave aan de aarde, aarding in rust. Nog wakker scharrelt in het donker een restant van geest wat beelden bij elkaar, bezinksel van een dag en zet ze op een rij, een speelgoedtreintje waarin hij beweging blaast –
Traag gaat een droom van start een nachtelijke boemel,
schaars verlicht de ramen,
en verdwijnt geruisloos in een verre bocht –
Dood moet te vergelijken zijn met slapen,
zij het dat de geest (onstoffelijke zelfstandigheid volgens Van Dale) zelf ook plaatsneemt in de trein van beelden die een leven lang moet zijn.
Het lichaam wordt gelaten aan de aarde
een station dat is geweest
Uit de bundel In het Halogeen
© Elly de Waard
Reactie plaatsen
Reacties