Hertenkamp
In Hertenkamp maken we kennis met het lesbische stel Grace Keeley en Patty Paltier. Ze wonen samen en bieden onderdak aan de ex van Patty - de simpele en tegen straatvrees vechtende Max - en het echtpaar Wiebe en Eva Vorsselmans, die op hun beurt steeds meer moeite moeten doen om hun zoon Toto in het gareel te houden. Dolkomische situaties met rijschoolhoudster Willemien, de spirituele Wies, de zwijgzame huishoudster Maria, oplichter Raymond van de Puppylance en een ware invasie aan asielzoekers met aan het hoofd de traditionele Nilgun maken deze dertigdelige komische dramaserie van de VPRO onvergetelijk. Hoofdrollen: Joan Nederlof (Floor Faber), Maureen Teeuwen (TV 7), Marcel Musters (Bureau Kruislaan, Familie Kruys, Zwarte tulp), Finn Poncin, Hendrien Adams (Johan - Logisch is anders), Jop Joris (Onderweg naar morgen) en Joke Tjalsma (Verborgen gebreken, Eileen). Met bijrollen voor onder meer Ton Kas ('t Schaep), Carla Mulder, Nel Corstanje, Georgina Verbaan (Floor Faber, Dok 12, Mixed up), Onno Meijer, Jeroen Willems (Stellenbosch, De troon, Bellicher, Bij nader inzien) en Annet Malherbe (Gooische vrouwen, Moeder ik wil bij de Revue). Credits: VPRO.
Arthur Schlemper
1964-1995
†
Maar ik…
Ik ben groter dan de leugen
En veel mooier dan de spot
Ik ben vrijer dan het oordeel
En gekker zelfs dan God
Ik ben slimmer dan de waarheid
En veel mooier dan de spot
Zoveel verder dan de schaamte
En zelfs gekker nog dan God
Gekker nog dan God!!
®Arthur
Ergens in de Verte
Ergens in de verte loopt een jongentje door m'n hoofdEen mannetje van amper vijftien jaarHij twijfelt over alles, over God en over doodEn hij worstelt met een vraag: wat is nou waar
Ergens in de verte loopt een jongetje door mijn hoofdEn ik zie hem in zijn puberaal gezwoegHonderdduizend vragen waar het antwoord nooit op komtMaar het vragen dat is eigenlijk al genoeg
Ergens in de verte loopt een jongetje door mijn hoofdEen mannetje waar ik zoveel van snapHij twijfelt, twijfelt, twijfelt, over alles wat er isEn zegt daarom alles voor de grap
Ergens in de verte loopt een jongetje door mijn hoofdEn dat mannetje wordt eigenlijk nooit grootHij stelt wel de vragen, maar er is geen antwoord opNu ja, hij weet er een dat is de dood
YOUP©
Leagere school
Normaal ©
Hummelo 1958, een foto uut de zesde klas
ik kan ze mien allemoal goed herrineren
ik wet nog goed hoe 't was
prupkes schieten en deerntjes plagen was 't liefste wat ik dee
Mientjen geet met Anton, krasten wi-j op de plee
vanaf de middagpauze, za-w te wachten op de bel
wie gin andacht bi-j de les had, die riskeren een lel
endelijk drie uur zalige bel, de school die basten los
wie de pech had noa te blieven die was zwoar de klos
leagere school in Hummelo, ik wet 't nog heel best
't is, denk ik, vaak een mooie tied gewes
de vri-je woensdagmiddag, doar leaven ik noar toe
appels jatten, flinten schieten of 1 of andere koe
elken dag had ik wel iets gedoan dat
van de grote mensen niet moch
kreeg ik dan veur de bokse dan had ik veur een dag genog
leagere school in Hummelo, ik wet 't nog heel best
't is, denk ik, vaak een mooie tied gewes
schoolreisjen met de klas was veur mien een hoogtepunt
breudjes en twee gulden zakgeld, een rulleken peppermunt
wi-j vertelden stoer in huus: "wi-j bunt zowat in Duutsland gewes"
opa zei: " wat een end van huus", haal'n 'n stuuver uut de tes
leagere school in Hummelo, ik wet 't nog heel best
't is, denk ik, vaak een mooie tied gewes
leagere school in Hummelo, ik wet 't nog heel best
't is, denk ik, vaak een mooie tied gewes
Gerrit Komrij
Winterswijk 1944 - 2012 Amsterdam
Leegte na de ramp
Aardbeving, bankroof, bliksem, watersnood:
In een seconde is de schrik geboren.
Er kan onaangediend een trein ontsporen
Of een verdwaalde kogel blijkt je dood.
Dan rest een graf. Of bloed droogt in de goot.
Gedwee belooft een dader beterschap.
Er overleeft een blinde, een hinkepoot.
Ze lachen bitter. - Soms is er een klap,
Dan rest er niets dan echo en ellende.
Waar iemand stond zie je de kraters roken.
Naar daders kan alleen worden gegist.
Spoorloos zijn zomaar lijf en lach. Je mist
Heel erg de mensen die je niet eens kende,
Alsof er in je ziel is ingebroken.
© Gerrit Komrij, 2 juni 2000
Naar aanleiding van de ontploffing van de vuurwerkfabriek SE Fireworks in Enschede
Voices
''Twee stemmen''
Rotterdam Zuid Holland
Lee Towers Palace Scheveningen
Een prachtig document aan de 'magische' hand van Hans Heijnen®
What about us by Pink®
Groesbeek Gelderland
Een documentaire van Hans Heijnen ©
2018
Een prachtige voetbal epos die zich afspeelt in Groesbeek, waarin amateurclub Achilles '29 promoveert naar de KNVB eerste divisie, en de dorps rivaliteit o.a met de Treffers zo mooi wordt weer gegeven en het drama wat zich daarna afspeelt...
Robert Long ©
Het heet hier Holland
Bokken en geiten, 1832
JAN VAN RAVENSWAAY (1789 - 1869)
Een prachtige documentaire van Hans Heijnen ©
1998
Mooie rivaliteit en het leven van inwoners in het stedje Thorn met de Koninklijke harmonie en de Kerkelijke harmonie.
Thorn Limburg
Foto's Willy © Augustus 2020 Berlijn
Berlin DE
Sag Mir Wo Die Blumen Sind - Marlene Dietrich
Marilyn Monroe & Marlene Dietrich, 1955. Photograph by Milton Greene
Franz Kafka
1883-1924
Franz Kafka in Berlijn
Arnhem
Geitenkamp
''Vrij Spel'' Rommelkist Geit & Bult 2019
Foto Reloved ©
H80 Geit & Bult
Foto Achsa Timmers ©
Nuenen Brabant
LIEDJE VAN ALTIJD
We zitten samen in de bank,
ons moeder en ik, ze belde of ik meeging
samen in de bank.
Ik was er al zolang nie meer gewist
nie mee Paosen, nie mee Pinksteren, en zelfs nie de nachtmis.
In ’t buitenland steek ik wel ‘s ’n kaarske aan
en da doe me wel wa, dan
mer nou zit ik mee ons moeder in de bank
En ze zingt, en ze zingt ’n liedje van altijd, van altijd.
We zongen in de keuken “Muss I denn”,
“Sarie Marijs”, “God groet u, zuiv’re bloeme”,
ze zingt de tweede stem.
Mer ik ging ’t huis uit, en ik dee vurnamer dingen,
en dan gaode nie meer mee oew moeder zingen.
Nee, da deede nie as jongen, dus d’r werd nie meer gezongen
mer ik dacht nog wel zo mee en dan,
was die’n afwas mer nie zo gauw gedaon
En we zongen, we zongen ’n liedje van altijd, van altijd.
En nou zitten we samen in de bank,
’t orgel begint en ’t dameskoor zet in,
en ons moeder zingt ’n liedje mee, van dank.
En ik heur die stem, die ook al vur me zong,
die oer-vertrouwde stem, as ik nie slaopen kon.
Ik durf nie opzij te kijken, ik durf ’t nie te laoten blijken
mer ik zing mee, en ik koester dit moment;
grijze moeder mee ‘ne grote vent.
En we zingen, we zingen ’n liedje van altijd, van altijd.
En we zingen, we zingen ’n liedje van altijd, van altijd.
Gerard van Maasakkers ©
SYDNEY AUSTRALIË
Wiyathul
Geoffrey Gurrumul
Geoffrey Gurrumul Yunupingu
1971-2017
Oostenrijk
Udo Jürgens
Maastricht Limburg
Vrijthof
Il Silenzio - Melissa Venema
Amira© O Mio Babbino Caro
Ode aan Maastricht
Benny Neyman
Sittard
Limburg
Toon Hermans zitten in de zon®
Stokkum Gelderland
Pieter Derksen
1945-2019
Photography Ingrid Hendriksen ®
Vervaardigd door Henry te Wildt
Stillevendige Autodidact fijnschilder
08-04-1950 † 04-08-2019
's-Heerenberg
Texel
De Zomer kan me gestolen worden
De zomer kan me gestolen worden.
Fris groen verschrompelt zinderend tot as.
Mijn vader die vurig gelooft
Dat God zijn goudrenetten stooft
In zonlicht van miljarden jaren oud.
De larf vreet zich tot worm des verderfs,
Begeerlijk vruchtvlees roest tot op het bot,
Het klokhuis wordt een tongewelf van smet.
De ledigheid van liggen in het gras,
De zonnebrand van Onans stuifmeel,
Verkleeft tot donorgift op het gewas.
Op blote voeten zijn de sintels scherp,
De boetedoening is geen vorm van straf,
Een legpuzzel van woede stroomt de helling af.
De zomer kan me gestolen worden.
De ramen open op het gekkenhuis
Der wereld. Het knarsend etsgeluid
Van het geschreven woord. Een nagel krast
Het marmer tot wit stof. Het gouden kalf
Verdrinkt in schuimend biest van de profeet.
“Gij zult geen andre goden!” Kalm nou maar,
De sleet zit in de baard van de kemelhaar.
Een korte broek geeft brandnetels een kans,
Een zinken teil vol ranja lest de dorst
Beter dan alle kruiswoorden op spons.
Er loopt een lichtval van woestijnzand
Vanaf het doopvont van gebeitste vroomheid
Naar de verveling van het schaduwdal.
De zomer kan me gestolen worden.
Sappig gewas versmelt tot krultabak.
Gods schepsel, ouder dan de mens, de pissebed
Gaat knagend rond wie hij verslinden zal.
Alleen de hagedissen brengen uitkomst,
Er is geen God die daar aan tippen kan.
De hete wind verzengt de zee tot plas,
Het hemels koninkrijk verruil ik voor een pad.
Uitgedroogd dwangbevel tegen de lust,
De bosgrond, tot een brandstapel verschroeid.
Beter een blinde ziener zonder ogentroost
Dan zomers onder wolken van geweld.
De metamorfose van een jongensleven
Wordt door geen uitspansel weerkaatst.
Jan Wolkers ©
Adéle Bloemendaal
Corsica
